çəkindirmə — «Çəkindirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkindirmək — f. Qəbahətli, pis bir işdən saqındırmaq, saxlamaq, qaytarmaq. <Sevinc:> Buraxılan bir səhv insanı həmişə yanlış işlərdən çəkindirir. Z. Xəlil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saqındırmaq — f. Çəkindirmək, özünü gözləməyi, qorunmağı məsləhət görmək. // Saxlamaq, çəkindirmək, bir şeydən başqasını, özünü saxlamağa çalışmaq. Qəhrəman balaca Sabiri bəzək düzək içərisində yaşamaqdan da saqındırmaq istəyirdi. S. R.. Xədicəni bu işdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tənbih — ə. 1) oyandırma, oyatma; 2) ağlını başına yığma; 3) çəkindirmə, bir işi görməməyi tövsiyə və ya əmr etmə; 4) cəza, cəzalandırma; 5) danlama, danlaq, tənbeh etmə. Tənbihi amm ümumi danlaq, ümumi qınaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ibrətləndirmək — f. İbrət vermək, ibrət dərsi vermək, pis işdən çəkindirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məbada — əd. <fars.> Birini bir işdən, hərəkətdən saqındırmaq, çəkindirmək üçün işlədilən söz (bəzən qoşa işlənir); olmaya, olmaya olmaya, etmə, saqın. Məbada onunla yoldaşlıq edəsən! Məbada gedəsən. – Fəqanə gəlmə, könül, çəkdi yar şəmşirin; Məbada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qorxutmaq — f. 1. Qorxmasına səbəb olmaq, qorxu vermək, xoflandırmaq, çəkindirmək. Noldu qəmimə gətirmədin tab? Qorxutdu məgər səni bu girdab? F.. Başında nişanə aldım almanı; Qorxutmadı hədəf, nişanə səni. «Koroğlu». . . Kərbəlayı Cəfər bərk çığırıb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zabitə — is. <ər.> 1. Qayda, qanun, nizam, intizam. <Divanbəyi:> Barı bu işin şükranəsinə nizamə tabe olun, əgərçi heç nizamı və zabitəni anlamırsınız. M. F. A.. 2. Başqalarına nüfuz və təsir etmə, özünə qarşı hörmət oyandırma qabiliyyəti;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
